Van Java naar Bali en weer terug naar huis :'(

Wauw. Het is voorbij, echt voorbij. 

Het reizen zit erop, ik ben net aangekomen met het vliegtuig en zit in het POP hotel in Jakarta, morgen om 06:00 ga ik aan m'n 27 uur durende trip naar huis beginnen. Weer via dat &*^^$ China, naar huis. Gelukkig weet ik wat (wie) mij daar te wachten staat en kan ik me daar erg op verheugen.

Het reizen was echt tof en dit smaakt naar meer! 

Daan en ik zijn begonnen op Java, we pakten de trein richting Surabaya, wilden daar een nacht blijven maar zaten nog vol energie. Zodoende hebben we direct de trein naar Banywangi gepakt en zo zaten we dus een nachtje in de trein. Vanuit Banyuwangi hebben we een trip kunnen regelen naar Sukamade, het schildpaddenstrand. Met een jeep dwars door de jungle, wauw... Even uitstapt om echt de jungle in te gaan door smalle weggetjes om apen en andere mooie dieren te kunnen bewonderen. Een 4 uur durende hobbelige trit bracht ons bij een prachtig stand. We bleven hier 1 nachtje in dit primitieve "hotelletje" (douchen met een emmertje water) om 's nachts schildpadden te spotten. En die hebben we gezien hoor!!! Schildpadden van 1,30 lang die eieren aan t leggen waren. Dat maak je niet nog een keer mee, glanzige glibberige eieren die we daarna mochten vasthouden. De volgende ochtend lieten we babyschildpadjes vrij, die op dat beschermde gebied uit hun ei waren gekropen, zo schattig. Ze renden met z'n alle richting de zee, te cute <3.

Na deze mooie ervaring vertrokken we (weer door de jungle) naar Bali op de ferry. Eenmaal aangekomen op Bali konden we mee met de lokale bus voor 50.000, 3 euro. (de locals betalen veel minder natuurlijk). Alleen deze buschaffeur bedacht zelf op welk tijdstip hij vertrekt. (Yeah yeah 10 minutes -- 2 uur later)... Z U C H T. Ons plan was Mejagan (een eiland) maar het bleek dat je hiet niet kon overnachten. Dus change of plans --> Pemuteran scheen leuk te zijn en we konden daar duiken rondom Menjagan. Helemaal mooi dus... Het duiken was in 1 woord: ge-wel-dig. M'n moeder drong aan dat ik dit moest doen en dus heb ik het van haar gekregen de duiklessen. De onderwaterwereld is zo mooi dat ik het niet kan uitleggen. Alles wat je eigenlijk zag bij Finding Nemo was levens echt... tot 12 meter op de bodem van de oceaan 'chillen'. De tweede keer duiken kreeg ik last van m'n oren (echt pijn) dus ben ik eerder gestopt, jammerr, maar dit ga ik zeker nog een keer doen!!!

Nadat we lekker 3 dagen op een boot hebben gedobberd en Steffanie hebben ontmoet zijn we met z'n 3e verder gegaan. Richting Lovina beach want daar waren dolfijnen (wilde!). Wij met z'n 3e om 6 uur 's ochtends (iedere dag er zo vroeg uit!) op een bootje met een Indo. Het zag zwart van de bootjes, leuk we waren niet de enige met het idee gheghe. Het spotten is een hype en iedereen was die dolfijnen echt aan t achtervolgen. Alsnog kwamen ze erg dichtbij, wauw (blijf ik zeggen ja) onder de boot, voor de boot een stuk of 30 dolfijnen. Ik heb genoten.

Lovina had een goor strand, aangespoelde geiten, zwerfvuil, dode ratten en kippen op het strand. Dus zijn we rond 13 december richting Manduk gegaan. Steffanie had leuke ideeen en zo zijn we bij de mooiste plaatsen belandt. Een heet waterbron midden in de jungle, echt warm water vers uit de natuur. Even badderen natuurlijk. Wel erg warm met 30 graden zon erbij. Maar we mochten niet klagen na al die regen. Daarna hebben we een prachtige waterval bezocht, ze de foto's ik hoef niet meer te zeggen. Ohja en nog een tempel, he Daan? We waren Steef kwijt, die komt 15 min later aan bij de taxi: 'waar waren jullie?' - gewoon bij de Tempel boven. 'Nee helemaal boven?' Ja! Wij een foto laten zien van een half gare tempel met zo'n bel erbij. Bleek dat Daan en ik een random standbeeld hebben staan bekijken en de prachtige tempel hebben gemist. We vonden het al niet zo boeiend :') Oeps.

Hierna namen we afscheid van Steffanie en gingen Daan en ik door naar Ubbud. Althans dat was het plan. Er reed niks naar Ubbud, jammer, Denpasar dan maar. Hier reed ook weinig naar toe, dus wilden we gaan liften (op advies). Maar we hadden weer eens geluk, twee anderen gingen ook naar Denpasar, we konden een taxi delen. Had het wel tof gevonden hoor, achter bovenop zo'n vrachtwagen. Too bad.

In Denpasar kwamen we m'n lieve vriendin Belle tegemoet. Daar bleven we een dag maar boy oh boy wat een saaie stad is dat zeg. Na Denpasar kwam chillen in Sanur 2 dagen en daarna zijn we naar party place Kuta gegaan. En of we hebben gefeest, heel leuk. Tot het moment dat Bell haar spullen werden gestolen, vanaf dat moment zag ik die stad door en andere bril. Het leuke, lieve, onschuldige Ind