Over de helft!!!!!

De tijd vliegt, we zitten al over de helft en gaan over 3 weken allemaal onze eigen kant op. M'n leventje is op dit moment aardig zorgeloos en ik geniet er van! Dingen als: wat of waar eten we vandaag? Zijn breinbrekers op 't moment haha, heerlijk! Al hebben we wel aardig wat te doen hier, stressvrij is het wel!  Het onderzoek loopt tegen het eind aan, de eerste week van december moeten we presenteren op de universiteit, daarna ga ik met Danielle naar Bali. Samen hebben we een beetje gepland wat we willen gaan doen maar niets staat nog echt vast: Rond 7 december vertrekken we richting Banyuwangi om daar op de boot te stappen richting Bali. Vanuit daar willen we even een uitstapje maken naar boven, om het eiland Pulau Menjangan te zien. Daarna zijn we plan om via Negara langs te kust te reizen met als eindbestemming: Party! -> Kuta. Ik vlieg 22 december naar Jakarta zodat ik de 23ste daar op 't vliegtuig naar NL kan. Maar daar denk voorlopig nog niet aan, eerst hier alles afronden en lekker reizen!

De afgelopen weken hebben we weer een hoop gezien en gedaan.  We volgen een programma van de universiteit op zaterdag. Vorige week zaterdag hebben we 2 uur lang naar een traditioneel poppenspel gekeken, OERSAAI zoals Jola dat zou zeggen! Man man man, zaten we daar in de hitte, luisterend naar traditioneel geklinkel op traditionele instrumenten met traditioneel voedsel voor onze neus. Ja, noem me een cultuurbarbaar, ik werd er vreselijk chagrijnig van net als de rest. Met alle respect, nee, niks voor mij... Vandaag was echter wel erg leuk en interessant, we zijn op een traditionele markt geweest. Er zat een oud vrouwtje van in de 80, die hier al 70 jaar werkt. Ons werd verteld dat ze ongeveer 10.000 Rupiah per dag verdient: 60 eurocent...  Echt heel erg weinig, nu is het leven hier ook goedkoper en zijn de inkomens daar enigszins naar, toch had ik het echt met haar te doen. Ze verkocht niet echt iets wat ik wilde kopen maar heb toch maar een zeepje van haar gekocht wat belachelijk goedkoop was dus kreeg ze wat meer, Merel deed dit ook... Zo verdiende ze vandaag al meer!  :)  Ik heb meer dingen hier gekocht,  echt heel erg leuk. Na de markt hebben we een wandeling door de jungle gemaakt, over een klein riggeltje waaronder een beekje stroomde, tof om te doen en te zien. We kwamen uit bij zand mijnwerkers waar ik nog even heb uitgeprobeerd hoe zwaar dat nou is. Modder vanuit een beek op de kant scheppen zodat er goede stroming ontstaat. Best zwaar als je dit als 70jarige, in de volle zon, staat te doen op je blote voeten in het water.  Allemaal erg indrukwekkend en geeft een andere kant van Indonesië weer.

Eergisteren heb ik een college gegeven over Energizers aan Indonesische pabo-studenten. Ik vond dit erg leuk om te doen, ze waren allemaal erg gedreven en het ging me goed af zo in het Engels. 

Op de Tumbuh school loopt ook alles op rolletjes... Ik ben echt gek op de kinderen uit grade 1/2 en ben hier dan ook graag. De leerkrachten passen allemaal de beloningssystemen goed toe en we zijn nu bezig met differentiëren.  Best lastig om hier volledig zicht op te krijgen als je tijdens het observeren niet kunt lezen/horen waar ze mee bezig zijn. De taal is echt een barrière, maar goed we komen er wel. 

De leerkracht van grade 1/2 heeft me uitgenodigd om bij haar te komen eten zodat ik Indonesisch kan leren koken! Zoals jullie weten ben ik van het koken dus ik ben benieuwd! Ik heb met haar afgesproken dat ik de keer daarna echt Hollands voor haar zal koken: PRAKKIE! :p Ik hoop dat ze het lust haha.

Het leven hier is zo normaal voor me geworden dat ik niet meer nadenk over het feit dat: 

- ze hier niets van de kip verspillen en dus ieder deel in de supermarkt verkopen: ja de kop ook! De hersenen zijn een delicatesse... (Bleh)

- ik niet meer naar een benzinepomp ga maar benzine koop op de hoek  van de straat waar vanuit glazen flessen je tank wordt gevuld met een trechter. (Voor 40 cent per liter) 

- ik met m'n scootertje harder ga dan de auto's hier in het verkeer. 

- ik slalommend alle auto's voorbij ga om voor te dringen bij 't stoplicht om te voorkomen dat ik weer 120 seconden moet wachten.

- ik m'n was wegbreng bij de wasserette in de straat en deze heerlijk ruikend, gestreken en gevouwen terug krijg voor zo'n 60 cent. 

Enzovoort. Ik hou van Indonesie! 

Volgende week willen we met z'n 7en de Merapi beklimmen (vulkaan) en een nachtje aan de kust slapen. (Als het weer het toelaat, ja het regenseizoen is begonnen en de eerste bui is een feit)

Vanavond gaan we lekker stappen, demi is de bob en neemt mij en Daan achterop de scooter zodat wij wat kunnen drinken! (ja 3 op de scooter mag hier ook!)

Met mij gaat alles dus helemaal goed, we hebben zelfs een kapsalonzaak gevonden waar je heerlijk shoarma en al die zooi kunt eten. Ik ben een gelukkige semi-Indo!

from indo with love, 

xxxx