Surfing and some teaching

1 oktober 2014 - Jogjakarta, Indonesië

Voordat ik naar Indonesië kwam had ik een heel ander beeld van het onderwijs hier. Ik dacht dat de kinderen hier veel meer respect voor de leerkrachten zouden hebben. Maar niets is minder waar...

Onze eerste observatie dag op Tumbuh 2:

We begonnen met observeren bij groep 8 (6th grade). Oke, spannend, schoenen uit (ja, overal je schoenen uit, zwarte voeten aan het eind van de dag) en de klas in. De kinderen begonnen te lachen want ja, niets is natuurlijk grappiger dan 3 blanke meiden, we zijn het inmiddels gewend. We namen plaats achterin de klas, ik kan deze observatie in één woord beschrijven: CHAOS.

De meester was iets aan het uitleggen terwijl: 1 leerling aan het slapen was op zijn tafel, een aantal leerlingen elkaar sloegen met linialen, 2 leerlingen elkaar prikten met een pen,  een paar meiden keihard aan het lachen waren, de rest van de klas zat onderuitgezakt en keek met 1 oog. De leerkracht kon niet boven het geluid uitkomen en sprak toch door. Mijn eerste gedachte: die arme man!

Nadat we in de andere klassen geobserveerd hadden kwamen we tot de conclusie dat ze hier echt een probleem hebben met orde houden en consequent zijn. De leerkrachten geven bijna allemaal les ZONDER gezichtsuitdrukking. Ze zijn veel te lief en de kinderen krijgen bijna nooit 'straf' waardoor ze dus eigenlijk doen wat ze willen. Rennen, gillen, vechten, alles is te zien in de gang van deze school, niemand die er iets van zegt.

Voor ons is hier dus genoeg werk, als de leerkrachten maar meewerken en echt hulp willen! Ik kan me voorstellen dat zij denken: daar komen weer een paar van die betweterige studenten die het onderwijs hier willen 'verbeteren'... Maar na een vergadering met alle leerkrachten werd ons toch duidelijk dat ze wel degelijk hulp willen op de gebieden waar wij ook problemen zagen. Hiermee zijn wij dus nu druk bezig. Op dinsdag begeleid ik de leerkrachten van groep 3/4 en op woensdag ben ik in groep 7. Zo hebben we ons verdeeld over alle groepen zodat er in iedere klas wordt gewerkt aan het klassenmanagement. 

Op donderdag hebben we tot nu toe vrij daar komt volgende week (?) verandering in en op vrijdag moeten we colleges geven aan de studenten op de universiteit hier. Verder moeten we samen met wat studenten van de universiteit wat tempels bezoeken en zullen we meerdere uitstapjes maken.

Zo, we zijn hier dus niet alleen aan het zonnen! Nu naar het leuke gedeelte:

IK HEB GESURFT!

Samen met Demi, Daan en Sam ben ik een weekend naar Pacitan geweest. Dit was een 4 uur lange rit door de bergen die vermoeiend maar ook erg mooi was! Nadat we daar twee dagen op verschillende, prachtige stranden hebben gelegen kregen we surfles van een Indonesische jongen. Om de beurt op die plank, ik vond het ge-wel-dig! Dit was de eerste keer en het lukte me om te blijven staan en mee te gaan met de golven (ik ben ook 10 keer gevallen hoor!) dus ik ben benieuwd naar de volgende keer. In November gaan we terug als het weer er naar is. Deze 25 minuten 'surfen' smaakte naar meer!

Verder gaat het hier z'n gangetje, soms lekker naar het zwembad of even naar de markt, lekker uit eten of ergens een drankje doen. Ik voel me helemaal thuis en ben gewend aan het leven hier. In het begin vond ik alles 'vies' en at ik echt niet bij zo'n tentje op straat, nu doen we niet anders, go with the flow zoals mn moeder zou zeggen! Ik word bijna een echte indo op deze manier, scheurend door de straten van Yogjakarta waar ik na een maand nog steeds verdwaal als ik Demi niet bij me heb! 

Het enige wat ik aan thuis mis is (op jullie na dan he!):

- Netflix, blokkeert hier dus ik kan geen PLL of GG kijken :(

- Redbull, hebben ze wel 'soort van' maar er zit geen prik in.

- Lekker bruin brood, ook het witte brood is niet te eten alles is hier zoet

- Lipton Ice tea, ik zou nu een moord doen voor een koud glas ice tea :o

- Een lekker rood wijntje, BROER dit is geen land voor jou! Bijna geen wijn te krijgen, zo wel is het sowieso niet te drinken.

Dingen als olijven en passievruchten mis ik ook maar ach, ik heb er een hoop mango's en gekke groentes voor in de plaats. Iedere middag lunchen we met rijst, ei en een soort groentendrap en de ochtend begint met bamiesoup... Ik vind dat ik begin te integreren! :D Nu de taal nog...

Nu hebben jullie een beetje een idee van m'n werkzaamheden hier. Morgen gaan we weer lekker chillen bij het zwembad en dit weekend laten we ons verwennen bij de SPA. Vreselijke minor he?

......

Kus vanuit Indo! (ps: Zie foto's in het album: surfing, teaching and chilling)

Foto’s

7 Reacties

  1. Joyce:
    1 oktober 2014
    My god wat een leventje. Ik ben totaal niet jaloers!
    Wat super gaaf om die school te helpen met het klassenmanagement. Het zal wel een bizar grote uitdaging zijn, maar ik twijfel er niet aan dat dat goedkomt bij jou!
    Leuk om weer wat van je te lezen! Binnenort even skypen want ik mis je twinnie!!
    Geniet ervan schat!!
    Dikke kus
  2. Cher:
    1 oktober 2014
    Dankjewel twin! Ja zeker een uitdaging ben heel benieuwd...
    Moeten we doen, laat maar weten wanneer het uitkomt!
    Mis jou ook enorm
  3. Niekie:
    1 oktober 2014
    Wijffie wat geweldig om te lezen en wat een uitdagingen! Wij zien natuurlijk de mooie foto's voorbij komen en denken jaa natuurlijk haha.. maar ondertussen is er veel meer! Maar genieten moet je ook zeker op ze tijd! Je kan het mop pak ze aan! Dikke kus
  4. Cher:
    1 oktober 2014
    Thanx niek, ik ga flink de bezem d'r door halen haha! Leuk dat je t leest! En is idd niet alleen met m'n kont in de zon haha. Mis voetballen wel hoor, ik pak voor iedere meter de scooter dus m'n conditie is ver te zoeken als ik terug ben! Hahaha. Bedankt voor je lieve bericht dikke zoen
  5. Jola:
    1 oktober 2014
    Aaaah cher, ik ben jaloers op jee!!
    Moeten je colleges aan studenten ook over klassenmanagment gaan?
    Bizar om te lezen dat je in november nog een keer gaat surfen, klinkt zo ver weg, besef ik pas dat je heeeel lang weg bent.
  6. Cher:
    2 oktober 2014
    Jolieee!
    De colleges die we moeten gaan geven moesten in eerste instantie gaan over onze manier van onderzoek doen. Maar we proberen dat te veranderen want dat is natuurlijk super saai! Is veel leuker om t te hebben over ons onderwijssysteem en bijvoorbeeld onze manier van leren lezen. Dat moeten we er alleen nog even doorheen krijgen, komt goed :p De studenten moeten wel geboeid zijn en niet in slaap vallen...
    En ja november klinkt ver weg maar is ook weer zo voorbij. Voor mij vliegt de tijd, voor je t weet sta ik weer met m'n brakke kop op school
  7. LESA:
    9 oktober 2014
    De foto's zijn schitterend.we zijn blij dat je het naar je zin hebt.xx
    citaat:De studenten moeten wel geboeid zijn.
    Zo te horen zijn die studenten nog gevaarlijker dan Rotterdamse leerlingen, die worden alleen gefouilleerd.
    Dus je kan zo voor de klas op voorgezet onderwijs:)